Getting Used To It

Η αλήθεια είναι πως η "συνήθεια" είναι ένα θέμα που από την μια με ενοχλεί, από την άλλη με συναρπάζει.

"...είναι η συνήθεια εχθρός μου" είχα γράψει πριν κάποια χρόνια, αλλά τελικά παρατηρώ πως όλος ο κόσμος, ακόμα και εγώ ο ίδιος, είμαι σκλάβος της.

Θέλετε παραδείγματα? Με τα χαράς: (άλλο που δεν θέλω)

• Κάθομαι σε συγκεκριμένη θέση στο πούλμαν προς την δουλειά, εδώ και ΧΡΟΝΙΑ.

• Στα αποδυτήρια στο γυμναστήριο, χρησιμοποιώ ένα και μόνο ένα locker.
• Ακούω ένα στυλ μουσικής και δεν το αλλάζω, ό,τι και να γίνει.
• Ξυπνάω την ίδια ώρα το πρωί (τις καθημερινές) και ακολουθώ μια συγκεκριμένη αλληλουχία κινήσεων/πράξεων, που μπορώ πλέον να την κάνω και στο απόλυτο σκοτάδι. (σαν άλλος Ninja)
  
• Φοράω την ίδια κολόνια και δεν την αλλάζω με τίποτα και το κλασσικό πλέον...
  
• Τα ρούχα μου είναι μαύρα (και μόνο)
  

Όλα αυτά, είναι τρανά παραδείγματα πως είμαι, όχι απλά φίλος της συνήθειας, αλλά και ιδιαίτερα στενός της κορσές.

Και όχι μόνο αυτό, αλλά εάν προσπαθήσεις να μου την αλλάξεις, θα έχεις να κανείς με έναν "όχι-και-τόσο" φιλικό...

...Lcfr.