Από την ώρα που ξύπνησα το πρωί, μέχρι τώρα (21:38) που γράφω αυτές τις γραμμές, μου έχει σκαλώσει ένα τραγούδι που κυριολεκτικά είχα λατρέψει μια παλιότερη περίοδο της ζωής μου.
Επιστρέφοντας λοιπόν από την δουλειά και την στιγμή που μαγείρευα για να φάω κάτι, σκέφτηκα και αποφάσισα να το ανεβάσω, μιας και θεωρώ πως αξίζει να έχει έναν χώρο στο blog μου αλλά και στο μυαλό σας.
Μαζί με το Untouchables των Anathema που έχω ανεβάσει εδώ το "Hate me" από τους Blue October, το θεωρώ από τα τραγούδια με τους πιο εντυπωσιακούς στίχους που έχω ακούσει ποτέ.
Επιβάλετε να ακούσετε το τραγούδι, εάν θέλετε να καταλάβετε πως είναι να νιώθει κανείς από την μουσική και μόνο.Επιστρέφοντας λοιπόν από την δουλειά και την στιγμή που μαγείρευα για να φάω κάτι, σκέφτηκα και αποφάσισα να το ανεβάσω, μιας και θεωρώ πως αξίζει να έχει έναν χώρο στο blog μου αλλά και στο μυαλό σας.
Μαζί με το Untouchables των Anathema που έχω ανεβάσει εδώ το "Hate me" από τους Blue October, το θεωρώ από τα τραγούδια με τους πιο εντυπωσιακούς στίχους που έχω ακούσει ποτέ.
Αυτά για σήμερα...
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment