Decisions

Το επικρατέστερο ερώτημα της ημέρας είναι κατά πόσον είναι εύκολο ή δύσκολο να πάρεις ριζικές αποφάσεις για την ζωή σου.

Είμαι σίγουρος ότι κανείς από εσάς δεν πιστεύει ότι είναι εύκολο πράγμα. Σας διαβεβαιώ δεν είναι! Ειδικά εάν αυτό που "σκέφτεσαι" να κανείς είναι ριζικό και δεν έχει καμία πιθανότητα πισωγυρίσματος.

Ποιος όμως έχει τα κότσια να ακολουθήσει την καρδιά του και να κάνει πράγματα που ο περίγυρος θα τα χαρακτήριζε "ανώριμα" "επιπόλαια" και γενικά σαν "μεγάλα λάθη"... ?

Ποιος?

Ποιος θα έκανε το παραπάνω βήμα που χρειάζεται για να φέρει "τούμπα" την τρέχουσα ζωή του και να ξεκινήσει από το μηδέν, με νέο αέρα και νέες εμπειρίες να τον περιμένουν στο κάθε βήμα που ακολουθεί;

Ρωτάω τόση ώρα "ποίος" αυτό και "ποιος" εκείνο...

Η απάντηση είναι εύκολη:
Αυτός που δεν συμβιβάζεται! Αυτός που ζει την κάθε ημέρα του, σαν να είναι τελευταία (κλισέ αλλά αληθινό). Αυτός, λοιπόν, που εξελίσσεται και δεν βαλτώνει. Αυτός που διεκδικεί καθημερινά το ΚΑΛΥΤΕΡΟ για τον εαυτό του (εγωισμός) και δεν μένει στάσιμος σαν να περιμένει πότε θα ανάψει το πράσινο ανθρωπάκι στο φανάρι του δρόμου...

Πόσο μπορείς να περιμένεις να ανάψει το πράσινο φανάρι, για να αρχίσεις να ζεις διαφορετικά; Αυτόν τον ρημαδο-διακόπτη του φαναριού, γιατί να περιμένεις από κάποιον άλλο, να τον γυρίσει;

Μήπως τελικά, περιμένεις το λάθος φανάρι;

Και κάτι τελευταίο πριν κλείσω τον παραλογισμό της ημέρας:

Για να πεις "Γεια σου" στον σωστό άνθρωπο,
πρέπει να μπορείς να πεις "Αντίο" στον λάθος...

Non serviam, αδέρφια...
NON SERVIAM.

-Lcfr.