Confession

Aποφάσισα να μοιραστώ κάτι ιδιαίτερο μαζί σας.
Παρακαλώ φορέστε τις ζώνες ασφαλείας σας...

Πριν αρκετά χρόνια, όταν χώρισα με την μεγάλη μου σχέση, δεν ήξερα που πατούσα και που βρισκόμουν. Όπως μπορείτε να καταλάβετε μετά από κοντά 5 χρόνια με έναν άνθρωπο, συνηθίζεις σε άλλους ρυθμούς και διαδικασίες.

Κανέναν μήνα μετά, γνώρισα μια κοπελιά με το όνομα Κατερίνα, η οποία έδειχνε το ενδιαφέρον της, με σχετικά έντονο τρόπο. Από την πλευρά μου τα πράγματα ήταν αδιάφορα. Είχα ακόμα την γεύση της 5ετιας στο στόμα μου.

Μετά από 4-5 ημέρες γνωριμίας λοιπόν, με κάλεσε στο σπίτι της και πήγα (το γιατί πήγα, μην το ρωτάτε). Μου έκανε το τραπέζι, είδαμε ταινία και όπως φαντάζεστε, η "δουλεία" οδηγήθηκε στο σεξουαλικό.

Μηδέν κυρίες και κύριοι!!
Μηδέν διάθεση, μηδέν απόδοση και τελικά ΜΗΔΕΝ πράξη!! (αίσχος και ντροπή, κοτζάμ άντρας!)

Τώρα θα μου πεις, πως είναι απολύτως φυσιολογικό.

Έλα όμως, που μετά από αυτό το περιστατικό, έκανα να "πάρω μπρος" έναν ολόκληρο χρόνο μετά;

Και καταλήγω για να μην μακρηγορώ και σας κουράζω.
Όταν στο μυαλό κυριαρχεί κάποιο όνομα, καλό είναι να μην πιέζουμε το σώμα να κάνει πράγματα που δεν θέλει, με κάποιο άλλο που δεν μας πολυ-ενδιαφέρει.

Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα υπολειτουργήσει.
Ενώ στην χειρότερη, δεν θα λειτουργήσει καθόλου.

Ρε τι έχουμε πάθει και είναι ακόμα Απρίλιος και η ιστορία επαναλαμβάνεται...

-Lcfr.
ΥΓ. Να με συγχωρούν οι φίλες αναγνώστριες, αλλά σήμερα, αναφέρομαι στα αγοράκια της παρέας. Βλέπετε "εσείς" δεν χρειάζεται να "λειτουργήσετε" με κάποιον ανατομικό τρόπο. Τα πράγματα για το γυναικείο φύλο, είναι ΠΟΛΥ πιο εύκολα κιας ταξιδεύει εκείνη την ώρα το μυαλό χιλιόμετρα μακριά...