Looking Back

Τα τελευταία τρία-τέσσερα βράδια, βλέπω όνειρα που δεν τα θυμάμαι ακριβώς. Άλλα θυμάμαι κάποια στοιχεία τους.

Κάποιες στιγμές.

Τις οποίες όταν τις σκέφτομαι, δεν μου κάνουν κομμάτια από όνειρο. Αλλά κομμάτια από αναμνήσεις. Τα τελευταία βράδια, τα όνειρα μου μοιάζουν περισσότερο σε αναμνήσεις. Και αυτό σαν φαινόμενο δεν είναι καλό. 

Υποτίθεται πως στα όνειρα εξελίσσονται αυτά που θέλεις να σου συμβούν. Πάθη, ανάγκες, επιθυμίες κτλ. Όταν βλέπεις στον ύπνο σου ξανά και ξανά πράγματα που έχεις ζήσει κάποια στιγμή, τότε θα πει πως έχεις κολλήσει σε αυτά που "έγιναν" και το μυαλό δεν έχει την δυνατότητα να κοιτάξει σε αυτά που θέλεις να "γίνουν".

Cars+Women= ΛΑΒ

Όταν λοιπόν το αμάξι σου έχει κολλήσει στις λάσπες και δεν πάει μπροστά, τότε σκέφτεσαι πως η μονή λύση είναι να βάλεις όπισθεν. Ακουμπάς το δεξί σου χέρι στην πλάτη του διπλανού καθίσματος, κοιτάζεις μέσα από το πίσω τζάμι και πατάς το γκάζι σαν αγροίκος.

Και θα το κάνεις αυτό, μέχρι κάποια στιγμή, θα έρθει κάποιος, θα σου σκάσει μια στα μούτρα και θα αναγκαστείς να αναθεωρήσεις τις πράξεις σου και τελικά να προσπαθήσεις να ξεκολλήσεις το αμάξι κοιτώντας μπροστά. 

Και όταν το κάνεις, θα δεις πως και τα όνειρα σου θα ξεκινήσουν να κάνουν την δουλειά που πρέπει να κάνουν. 

-Lcfr. 
07/08/2013 4:29πμ