Open Letter

Open Letter

"Αναρωτιέμαι...

Υπάρχει κάποιος στην ζωή σου, που σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό? Που να σε κάνει να χλευάζεις το ρητό που λέει πως "πρέπει να ζεις την κάθε μέρα σαν να είναι η τελευταία", γιατί μια ημέρα δεν σου είναι αρκετή για να τον χορτάσεις?

Αναρωτιέμαι εάν υπάρχει αυτός ο άνθρωπος στην ζωή σου.

Ψέματα. 

Δεν αναρωτιέμαι. 

Ξέρω πως δεν υπάρχει. Γιατί αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ. Αυτά τα πράγματα στα προκαλούσα εγώ. Και αυτό το λάτρευες.

Πλέον δεν είμαι στην ζωή σου.

Άρα, αναρωτιέμαι...

Που στον διάολο είναι η καρδιά σου? Σε ποια δανεική τσέπη την έχεις καταχωνιάσει απλά για να μην την έχεις στην δική σου? 

Άραγε θα μπορέσεις να ξανά δακρύσεις εάν σου σιγοτραγουδήσει κάποιος άλλος, το βράδυ λίγο πριν κοιμηθείς?

Άραγε μπορείς να ξαναζήσεις κάτι τόσο δυνατό?

Ξέρεις, κάτι τέτοιες στιγμές που το μυαλό σου γεμίζει ερωτηματικά, που δυστυχώς δεν μπορούν να απαντηθούν, καταλαβαίνεις τι ακριβώς θέλεις στην ζωή σου.

Και όταν συνειδητοποιήσεις πως δεν το έχεις και απλά πασαλείβεις, με το "μπας και" στο μυαλό σου, καταλήγεις δυστυχισμένος.

Κάθε μέρα και περισσότερο.

Περισσότερο από όσο περίμενες..."

-Lcfr.