TV Sick!

Την προ-περασμένη εβδομάδα, όπως μάλλον ξέρετε, την πέρασα στο κρεβάτι, είτε κοιτάζοντας το χαζοκούτι, είτε γράφοντας την φίλη μου την "Isabella", είτε ακούγοντας μουσική (καινούργια και παλιά) στα ακουστικά μου. Η αρρώστια βλέπετε, με είχε καταβάλει.

Το ελληνικό πρόγραμμα τηλεόρασης λοιπόν, μετά από αυτές τις 7 βασανιστικές ημέρες, μπορώ να πω πως είναι ίσως το ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ, ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟΝ.
Από που να ξεκινήσω?

• Οι πρωινές "δημοσιογραφικές" εκπομπές: "Και καλά" προσπαθούν να πλησιάσουν τον μέσο Έλληνα. Ντροπή, ψευτιά και υποκρισία στον βωμό της τηλεθέασης.
  

• Οι ειδήσεις: (Ο διάολος να τις κάνει δηλαδή) Όλοι μιλούν για το τέλος του κόσμου και το μόνο που κάνουν, είναι να βάζουν στην βόμβα αυτή, μπλε, πράσινη ή κόκκινη κορδέλα από πάνω, ανάλογα με τις πολιτικές πεποιθήσεις και τα συμφέροντα του εκάστοτε καναλάρχη.

• Οι μεσημεριανές εκπομπές: Ό,τι πιο εμετικό και ηλίθιο μπορεί να χαζέψει κάποιος. Πραγματικά όσο έβλεπα (για παράδειγμα) την αφοσίωση του πάνελ στην Μενεγάκη (μην χέσω) όταν σχολίαζε τον τσακωμό του Περρή με την Γιολάντα Διαμαντή, ένιωθα κυριολεκτικά τον θυμό να ξεχειλίζει στο κορμί μου.

• Οι βραδινές ταινίες. Κάθε 14 λεπτά (κατά μέσο όρο) διάλλειμα για να δούμε τι πακέτο καρτοκινητής μας ταιριάζει, με το αντίστοιχο Smartphone που μας παρέχει ΕΝΤΕΛΩΣ δωρεάν η κατακόκκινη εταιρία τηλεφωνίας. (με διετές συμβόλαιο)
  

Δηλαδή:

1. Ε.
2. Λ.
3. Ε.
4. Ο.
5. Σ.
6. !!!

Εάν φίλε αναγνώστη βλέπεις τηλεόραση, τότε οφείλω να σου δώσω τα συγχαρητήρια μου για τις αντοχές και την υπομονή σου.
Σε παρακαλώ όμως, εάν απολαμβάνεις αυτό το προϊόν, μην κανείς παιδιά.

Αλήθεια!

Μην κανείς, για το καλό όλων μας.

-Lcfr.