Memories

Επειδή λοιπόν, σας υποσχέθηκα εχθές πως θα αρχίσω να γράφω πάλι καθημερινά, πίεσα τον εαυτό μου και έκατσα να γράψω.

Λοιπόν, καλή εβδομάδα αδέρφια μου. 

Αν και δεν είναι καμία ξεχωριστή ημέρα η σημερινή για εμένα, για κάποιους άλλους μπορεί να είναι μια επέτειος ή κάποια γιορτή. Ότι και να σας είναι αυτή η Δευτέρα, εύχομαι να είναι φοβερή και να έχει ευχάριστες αναμνήσεις. 

...

Είπα αναμνήσεις και το μυαλό μου έφυγε σε μερικές δικές μου, αφήνοντάς μου μια γλυκιά γεύση στο στόμα. Τελικά αυτό που λένε "στο τέλος, κρατάς μόνο τα καλά" είναι τεραστίων διαστάσεων αλήθεια. Στην αρχή δεν μπορείς να το δεχτείς, αλλά όσο περνάει ο καιρός και απομακρύνεσαι από τα άσχημα γεγονότα, το μυαλό σου βρίσκει τον τρόπο να ξεχωρίσει τα καλά και να εστιάσει πάνω τους. Φυσικά δεν ξεχνά τα άσχημα, απλά τα κρατάει με λίγο πιο ξεθωριασμένο χρώμα στον πίνακα.

Μέχρι να επιλέξει και να τα αγνοεί ολοκληρωτικά και πρακτικά να τα εξαφανίσει.

Όμορφες και σημαντικότατες είναι οι αναμνήσεις για έναν άνθρωπο. Ειδικά για έναν άνθρωπο που παίζει και ξαναπαίζει τα σκηνικά που έζησε, χιλιάδες φορές στο μυαλό του κάθε βράδυ. 

(sounds familiar?)

Κλείνοντας το ίσως πιο άκυρο άρθρο για Δευτέρα, έχω να σημειώσω πως κατά την άποψή μου, επιτυχημένη θεωρείται μια ημέρα, που κατά την διάρκειά της καταφέρεις και δημιουργήσεις τουλάχιστον μια ανάμνηση.

Εάν μπορείς και δημιουργείς παραπάνω από μια, στείλε μου αμέσως email, γιατί θέλω να σε βγάλω για φαγητό ένα βράδυ και στο τέλος του να σου κάνω μια τυπική πρόταση γάμου, πάνω σε ένα άσπρο άλογο.

-Lcfr.