Paros

Τι κι αν είναι Πέμπτη?

Φεύγω αύριο το μεσημέρι για το τετραήμερο. Πηγαίνω Πειραιά και από εκεί τσουυυυυκ στο καραβάκι. Το οποίο τσουυυυυκ θα με πάει στην Πάρο. 

Εκεί παντρεύεται ένα πολύ κοντινό μου ζευγάρι και θα το συνδυάσω με ολιγοήμερες διακοπές και παραλία μέχρι να καούν και τα κόκαλά μου. Και ξέρετε τι αποφάσισα? 

 

• ΜΗΔΕΝ internet. 
• ΜΗΔΕΝ e-mails, 
• ΜΗΔΕΝ συγγραφή. 

Μόνο το κινητό μου θα είναι ανοιχτό για καμία έκτακτη ανάγκη. Βλέπετε αλλάζοντας αριθμό, έχω καταφέρει πολλά :)

Εάν θα έβαζα έναν τίτλο για το τετραήμερο θα ήταν:

"Αποτοξίνωση και καλοπέραση".

Βέβαια, έχουμε ξαναπεί μέσα από εδώ, πως όταν κάνεις μεγαλεπήβολα σχέδια, συνήθως δεν σου βγαίνουν και τα πράγματα πάνε κόντρα από ότι τα περίμενες. Και για να πω την αλήθεια μου, νιώθω πως χρειάζομαι μια ανάπαυλα και να πάνε τα πράγματα όπως τα περιμένω, μιας και τον τελευταίο διάστημα, νιώθω στεναχωρημένος.

Δεν είμαι στεναχωρημένος με κάτι συγκεκριμένο. Απλά νιώθω έτσι χωρίς να πρέπει, μιας και τα πράγματα πάνε πάρα πολύ καλά στην ζωή μου.

Να λοιπόν, που υπάρχει και ένα συναίσθημα που νιώθει ο διάολας της διπλανής σας πόρτας και δεν ξέρει πως να το ερμηνεύσει. Για να πω την αλήθεια μου, για αυτό το πράγμα που νιώθω έχω γράψει, αλλά δεν κατάφερα να φέρω το κείμενο στο σημείο να αντικατοπτρίσει πλήρως τα σωστά συναισθήματα.

Όπως και να έχει σας εύχομαι να περάσετε φοβερά το ΠΣΚΔ που ξεκινά αύριο και να πιείτε μια γουλιά μπύρα στο όνομά μου. Ξέρω πως για μερικούς από εσάς θα το κάνω από την πρώτη ημέρα κι όλας. 

-Καλοκαιρινός Lcfr.