Tuesday, December 15, 2009

Παπακαλιάτης 4 Επεισόδιο 10


...πριν ξεκινήσω τον σημερινό μου σχολιασμό του χθεσινού επεισοδίου, πρέπει να τονίσω ότι για να το δω, έπρεπε να χάσω μία φαντασμαγορική συναυλία της Katy Parry στο MTV και φυσικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη στο Alter. Όπως καταλάβετε και μόνοι σας, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εάν αυτές οι 2 μεγάλες θυσίες άξιζε να γίνουν...

Onto the episode λοιπόν...

Τι είδαμε λοιπόν, στο επεισόδιο με τίτλο «Μια ΚαλήΜέρα». (δεν ξέρω εάν το περιπαικτικό λογοπαίγνιο που προσπάθησε να κάνει ο Χριστόφορος με το Καλημέρα και το καλή-ημέρα πέτυχε, αλλά ξέρω ότι ήταν ένα καλό επεισόδιο.

Η αλήθεια είναι ότι περίμενα ένα μεγάλο ΜΠΑΜ μετά την τόσο μεγάλη και κουραστική εισαγωγή των προηγούμενων επεισοδίων, στο κεντρικό θέμα της σχέσης του Πέτρου με την αδελφή του. Αλλά που. Δεν ήρθε γιατί προφανώς ο σεναριογράφος πρέπει να γεμίσει περισσότερες σελίδες για περισσότερα επεισόδια. Δεν έχω ιδέα πότε θα τελειώσει αλλά πιστεύω ότι ο αργός ρυθμός εξέλιξης των γεγονότων εκεί ακριβώς αποσκοπεί. Και μπορώ να προσθέσω ότι το κάνει με επιτυχία.

Το επεισόδιο ξεκίνησε με το αλά Lost Highway πλάνο του λεωφορείου και την σκηνή που ο Πέτρος είδε την ερωμένη του Πατέρα του να βγαίνει από το σπίτι της κοπελίτσα που αγαπάει. Άρα ξεκίνησε ανάποδα. Κάτι που το επικροτώ η αλήθεια είναι, μίας και κατάφερε να κάνει την διαφορά σε σχέση με τα ανάλατα μονοκόμματα προηγούμενα επεισόδια. Το μόνο που θα άλλαζα, είναι η διάρκεια που ασχοληθήκαμε με αυτό το θέμα, τις αργές σκηνές γύρω από τον βαθύτατα πληγωμένο Παπακαλιάτη και φυσικά την αστεία σκηνή του στην παραλία. Εκεί πραγματικά, απόρησα με την αντοχή του κόσμου (και φυσικά την δική μου), που κάθεται και βλέπει αυτές τις σκηνές που είναι οι πιο παλιές, στο βιβλίο των κλισέ.

Εδώ πρέπει να αναφέρω ότι, το δράμα κυριαρχεί για άλλη μία φορά σε σειρά του Παπακαλιάτη. Δεν είναι η πρώτη φορά. Αν ανατρέξετε στο παρελθόν, θα παρατηρήσετε ότι όλα τα σήριάλ του, έχουν μεγάλα δράματα που πάντα έχουν Unhappy end για τον ίδιο...

Μήπως ο κόσμος είναι λιγάκι μαζόχας? Μήπως το γουστάρει ρε παιδάκι μου το κλισέ και το δράμα του?

Κατά τα άλλα είδαμε τα 3 από τα 4 αδέρφια να «αλατοπιπερώνουν το κοτόπουλο» και τον Πέτρο να φαντασιώνεται το αιμομικτικό σεξ. Ο ένας αδερφός εκτέλεσε το απωθημένο της «παρτούζας», ο τρελός αδερφός, μας απέδειξε ότι είναι ο πιο άγαρμπος εραστής στα χρονικά, μιας και φαινόταν ότι τιμωρούσε την άπορη κατά την διάρκεια της συνουσίας και τέλος ο παντρεμένος αδερφός μαγάρισε μία αθώα μητέρα, χαλαρά χωρίς τύψεις και ενοχές.

Μουσικά, το επεισόδιο ήταν καλά ντυμένο με τις εναλλαγές να δίνουν και να παίρνουν, ανάλογα με την κατάσταση που εξελισσόταν. Γέλασα πραγματικά με το μουσικό χαλί της σκηνής «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» στο μπαλκόνι της ευτραφούς κοκκινομάλλας που παρέπεμπε σε αγγλικό θεατρικό. Απίστευτο μουσικά ήταν το κλείσιμο του επεισοδίου, μιας και ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να επιλέξει. Επίσης ακούσαμε Coldplay (εάν δεν κάνω λάθος) και ένα συγκρότημα που αποδεικνύει ότι ο Χριστόφορος διαβάζει το blog μου. Αναφέρομαι φυσικά στους Snow Patrol, που προωθώ συχνά από εδώ.

Αντιγράφουμε κύριε Παπακαλιάτη? Αντιγράφουμε για άλλη μια φορά???

Κλείνοντας πρέπει να πω για άλλη μία φορά ότι αν και προβλέψιμο και αργό επεισόδιο (δεύτερο σερί) ήταν αρκετά καλό. Ο μοναδικός μου φόβος είναι ότι έχω μου δίνει την εντύπωση ότι εξελίσσεται σε απογευματινή σαπουνόπερα αλά «Απαγορευμένη Αγάπη» με ίσως λίγο περισσότερο δράμα. Χρειάζονται ακόμα 2-3 twists για να σωθεί η παρτίδα. Αν και μαθαίνω ότι από ακροαματικότητα πάει καλά.

Οψόμεθα.

-L.
Ps. Αναρωτιέμαι εάν η Katy Perry ήταν καλή στο Live...


Παπακαλιάτης 4 υπόλοιπα:
Σχόλια για τα επεισόδια: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9,

No comments: