Ήρθε και η Κυριακή αδέρφια...
Ελπίζω να είχατε ένα όμορφο Σαββατόβραδο και να σας βρίσκω χαλαρούς για αυτό που θα ακολουθήσει.
Πριν καμιά εβδομάδα λοιπόν, μια φίλη, μου πρότεινε να ακούσω ένα συγκεκριμένο τραγουδάκι που ΙΣΩΣ μου αρέσει.
Καχύποπτος όπως πάντα, το άκουσα κρατώντας χαμηλά τον πήχη, περιμένοντας άλλο ένα τραγούδι που θα ήταν εντελώς αδιάφορο.
(ξέρω πως ίσως πρέπει να χαμηλώσω τις προσδοκίες μου στον μουσικό τομέα)
Από τα πρώτα λεπτά του "Carnival Of Rust", των Poets of the Fall, έχασα την μπάλα.
Κυριολεκτικά.
Αν και η μουσική του δεν είναι κάτι το επαναστατικό και σε κάποιες στιγμές μπορεί να είναι "μια από τα ίδια" τα σύνολο των 4 λεπτών και 33 δευτερόλεπτων είναι κάτι το μαγικό που όταν τελειώνει θέλεις κι άλλο...
Κι άλλο, κι άλλο κι άλλο...
Όπως ακριβώς θέλεις έναν άνθρωπο όταν είσαι τρελά ερωτευμένος μαζί του.
Αυτήν την περίοδο?
Είμαι ερωτευμένος με αυτό το τραγούδι.
Και μόνο.
Ελπίζω να είχατε ένα όμορφο Σαββατόβραδο και να σας βρίσκω χαλαρούς για αυτό που θα ακολουθήσει.
Πριν καμιά εβδομάδα λοιπόν, μια φίλη, μου πρότεινε να ακούσω ένα συγκεκριμένο τραγουδάκι που ΙΣΩΣ μου αρέσει.
Καχύποπτος όπως πάντα, το άκουσα κρατώντας χαμηλά τον πήχη, περιμένοντας άλλο ένα τραγούδι που θα ήταν εντελώς αδιάφορο.
(ξέρω πως ίσως πρέπει να χαμηλώσω τις προσδοκίες μου στον μουσικό τομέα)
Από τα πρώτα λεπτά του "Carnival Of Rust", των Poets of the Fall, έχασα την μπάλα.
Κυριολεκτικά.
Αν και η μουσική του δεν είναι κάτι το επαναστατικό και σε κάποιες στιγμές μπορεί να είναι "μια από τα ίδια" τα σύνολο των 4 λεπτών και 33 δευτερόλεπτων είναι κάτι το μαγικό που όταν τελειώνει θέλεις κι άλλο...
Κι άλλο, κι άλλο κι άλλο...
Όπως ακριβώς θέλεις έναν άνθρωπο όταν είσαι τρελά ερωτευμένος μαζί του.
Αυτήν την περίοδο?
Είμαι ερωτευμένος με αυτό το τραγούδι.
Και μόνο.
Καλή Κυριακή.
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment