The Intouchables

Τι σας έχω για σήμερα...

ΠΡΟΛΟΓΟΣ:
Γυρίζεις λοιπόν από την δουλειά και το γυμναστήριο μετά από μια δύσκολη ημέρα. Τα χέρια σου είναι ξερά και οι παλάμες σου ιδιαίτερα ταλαιπωρημένες...
ΤΕΛΟΣ ΠΡΟΛΟΓΟΥ.

Εχθές Τρίτη, είδαμε μια ταινία που κυριολεκτικά, ίσως να ήταν η καλύτερη που έχω δει τα τελευταία δυο χρόνια.

Ίσως να ξέρετε, πως είμαι μεγάλος φίλος των ταινιών τρόμου. Ψάχνοντας λοιπόν να βρούμε κάτι καλό να δούμε, οι προτάσεις μου περιείχαν zombies, δαιμονισμένες σέξι κοπελίτσες, δολοφόνους με μάσκες και γενικά ένα σκηνικό με αίμα, τρόμο και πανικό. Οπότε καταλαβαίνετε πως το "The Intouchables", μια γλυκόπικρη γαλλική ταινία (όταν έμαθα πως είναι γαλλική, άρχισα τα πικρόχολα σχόλια με το φλεγματικό πολυαγαπημένο μου χιούμορ), ήταν κάτι που δεν περίμενα να με γέμιζε τόσο πολύ. Τολμώ να πω, πως ίσως να ξεπέρασε και το "Eternal Sunshine Of A Spotless Mind", που την θεωρώ την καλύτερη ταινία ever.

ΠΑΤΩΝΤΑΣ ΕΔΩ θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες για αυτήν.

Εάν θέλετε λοιπόν, να κάνετε ένα δώρο την ψυχή και στο μυαλό σας, σας προτείνω να την δείτε άμεσα. Εάν μπορείτε, αυτήν εδώ την στιγμή, χωρίς δεύτερη σκέψη.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ:
Μετά την ταινία, είσαι ξαπλωμένος στο κρεβάτι για τον καθυστερημένο βραδινό ύπνο και συνειδητοποιείς πως τα χέρια σου είναι απαλά και οι παλάμες σου περιποιημένες, σαν να τα είχες μέσα στην κρέμα για ώρες ολόκληρες...
ΤΕΛΟΣ ΕΠΙΛΟΓΟΥ.

-Lcfr.
ΥΓ. Παρακαλώ αντικαταστήστε στο συγκεκριμένο κείμενο τις λέξεις "χέρια" και "παλάμες", με τις: "ψυχή" και "καρδία" αντίστοιχα.