-->
...Fade In...
"...αλήθεια μου λες;"
"Ναι, γιατί να σου πω ψέματα; Κάνουν πλάκα με αυτά τα πράγματα;" απάντησε με επιθετική διάθεση η Κατερίνα.
"Μα πως...;"
Ο Αλέξανδρος είχε χάσει τα λόγια του. Προσπαθούσε να φτιάξει μια λογική πρόταση, αλλά κάτι τέτοιο ήταν μάταιο.
Μετά από ένα ολόκληρο λεπτό σιωπής το κατάφερε.
"Δηλαδή θες να μου πεις πως αυτήν την στιγμή μπορεί να είσαι έγκυος με το παιδί του;"
Κόμπιασε δικαιολογημένα.
"Σου είπα και πριν πως δεν ξέρω... Δεν ήθελα... Απλά έγινε... Τραβήχτηκα αλλά δεν με άφησε... Σε σκεφτόμουν πολύ κατά την διάρκεια... Αλήθεια στο λέω.."
Η μοναδική και έτοιμη αντίδραση που είχε ο Αλέξανδρος ήταν να κλείσει το τηλέφωνο χωρίς να πει κουβέντα.
Η Κατερίνα, ή Κατερίνα ΤΟΥ, έκανε έρωτα μαζί με τον άλλο και όχι μόνο αυτό, αλλά ίσως να είναι και έγκυος μιας και δεν είχε παρθεί κανένα μέτρο προστασίας και το κερασάκι στην τούρτα ήταν το ότι τελείωσε μέσα της.
Αυτό τον σκότωνε. Του έτρωγε κυριολεκτικά τα σώθηκα. Δυστυχώς οι επιλογές και οι δρόμοι διεξόδου που είχε από εδώ και πέρα, ήταν τραγικά λίγες μπροστά στο ψυχολογικό βουνό που είχε να αντιμετωπίσει μπροστά του.
Η αλήθεια είναι πως το σενάριο αυτό, το είχε "παίξει" στο μυαλό του. Αφού είχε αποφασίσει να συνεχίσει να είναι ο δεύτερος άνδρας στο ζευγάρι, ήξερε πολύ καλά πως κάποια στιγμή, θα μάθαινε πως η κοπέλα που είναι τόσο ερωτευμένος μαζί της, θα έμενε έγκυος με το παιδί του νόμιμου. Η ιδέα ότι το αντιμετωπίζει νωρίτερα από ότι είχε φανταστεί, ήταν κάτι που δεν μπορούσε να το διαχειριστεί. Ίσως να μην ήξερε τον τρόπο.
"Νωρίς. πολύ νωρίς για να αντιμετωπίζω αυτήν την ανηφόρα." ψιθύρισε στον εαυτό του και βρήκε διέξοδο στο να την πάρει ξανά τηλέφωνο.
"Έλα..." απάντησε εκείνη και από την χροιά της φωνής της, μπορούσες να καταλάβεις πως λίγο πριν έκλεγε.
Δυστυχώς ο Αλέξανδρος δεν μπορούσε να της μιλήσει. Δεν μπορούσε να ξεστομίσει ούτε μια κουβέντα.
Κάτι μέσα του είχε γίνει θρύψαλα.
"...γιατί δεν μου μιλάς;" συνέχισε τον μονόλογο η Κατερίνα.
"Γιατί... πες μου γιατί..."
"...Σ' αγαπώ Αλέξανδρε... Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό. Καληνύχτα.".
Το τηλέφωνο έκλεισε, αλλά η απορία του παρέμενε.
"Με αγαπάς στα αλήθεια? Μήπως ακόμα και αυτό είναι ένα από τα πολλά ψέματα που λες σε κάποιον απλά για να τον κρατήσεις στην ζωή σου?"
...Fade out...
Φρέσκο-φρέσκο και «λαχταριστό» το σημερινό απόσπασμα από την Isabella.
-Lcfr.
"...αλήθεια μου λες;"
"Ναι, γιατί να σου πω ψέματα; Κάνουν πλάκα με αυτά τα πράγματα;" απάντησε με επιθετική διάθεση η Κατερίνα.
"Μα πως...;"
Ο Αλέξανδρος είχε χάσει τα λόγια του. Προσπαθούσε να φτιάξει μια λογική πρόταση, αλλά κάτι τέτοιο ήταν μάταιο.
Μετά από ένα ολόκληρο λεπτό σιωπής το κατάφερε.
"Δηλαδή θες να μου πεις πως αυτήν την στιγμή μπορεί να είσαι έγκυος με το παιδί του;"
Κόμπιασε δικαιολογημένα.
"Σου είπα και πριν πως δεν ξέρω... Δεν ήθελα... Απλά έγινε... Τραβήχτηκα αλλά δεν με άφησε... Σε σκεφτόμουν πολύ κατά την διάρκεια... Αλήθεια στο λέω.."
Η μοναδική και έτοιμη αντίδραση που είχε ο Αλέξανδρος ήταν να κλείσει το τηλέφωνο χωρίς να πει κουβέντα.
Η Κατερίνα, ή Κατερίνα ΤΟΥ, έκανε έρωτα μαζί με τον άλλο και όχι μόνο αυτό, αλλά ίσως να είναι και έγκυος μιας και δεν είχε παρθεί κανένα μέτρο προστασίας και το κερασάκι στην τούρτα ήταν το ότι τελείωσε μέσα της.
Αυτό τον σκότωνε. Του έτρωγε κυριολεκτικά τα σώθηκα. Δυστυχώς οι επιλογές και οι δρόμοι διεξόδου που είχε από εδώ και πέρα, ήταν τραγικά λίγες μπροστά στο ψυχολογικό βουνό που είχε να αντιμετωπίσει μπροστά του.
Η αλήθεια είναι πως το σενάριο αυτό, το είχε "παίξει" στο μυαλό του. Αφού είχε αποφασίσει να συνεχίσει να είναι ο δεύτερος άνδρας στο ζευγάρι, ήξερε πολύ καλά πως κάποια στιγμή, θα μάθαινε πως η κοπέλα που είναι τόσο ερωτευμένος μαζί της, θα έμενε έγκυος με το παιδί του νόμιμου. Η ιδέα ότι το αντιμετωπίζει νωρίτερα από ότι είχε φανταστεί, ήταν κάτι που δεν μπορούσε να το διαχειριστεί. Ίσως να μην ήξερε τον τρόπο.
"Νωρίς. πολύ νωρίς για να αντιμετωπίζω αυτήν την ανηφόρα." ψιθύρισε στον εαυτό του και βρήκε διέξοδο στο να την πάρει ξανά τηλέφωνο.
"Έλα..." απάντησε εκείνη και από την χροιά της φωνής της, μπορούσες να καταλάβεις πως λίγο πριν έκλεγε.
Δυστυχώς ο Αλέξανδρος δεν μπορούσε να της μιλήσει. Δεν μπορούσε να ξεστομίσει ούτε μια κουβέντα.
Κάτι μέσα του είχε γίνει θρύψαλα.
"...γιατί δεν μου μιλάς;" συνέχισε τον μονόλογο η Κατερίνα.
"Γιατί... πες μου γιατί..."
"...Σ' αγαπώ Αλέξανδρε... Μην το ξεχάσεις ποτέ αυτό. Καληνύχτα.".
Το τηλέφωνο έκλεισε, αλλά η απορία του παρέμενε.
"Με αγαπάς στα αλήθεια? Μήπως ακόμα και αυτό είναι ένα από τα πολλά ψέματα που λες σε κάποιον απλά για να τον κρατήσεις στην ζωή σου?"
...Fade out...
Φρέσκο-φρέσκο και «λαχταριστό» το σημερινό απόσπασμα από την Isabella.
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment