Όπως υποσχέθηκα την Κυριακή, σήμερα Τετάρτη είναι ημέρα για άλλο ένα απόσπασμα από την αγαπημένη μας, Isabella...
...Fade In...
...αφού κατάλαβε πως το τηλεφώνημα έφτανε προς το τέλος του, αποφάσισε με βαριά καρδιά, να κάνει μια δύσκολη ερώτηση. Μια ερώτηση που ακόμα και όταν την σκέφτηκε από μέσα του, κατάφερε να προκαλέσει ένα ρίγος φόβου στον ίδιο του τον εαυτό...
"...τι σκέφτηκες όταν σε φίλησα πρώτη φορά;"
Η ανάσα του, τελείωσε μαζί με το τέλος της πρότασης. Δεν ήταν προετοιμασμένος να ακούσει την απάντηση. Καλή ή κακή...
Ο τόνος της φωνής της άλλαξε.
Προς το καλύτερο. Το πιο ζεστό και οικείο...
"...πρέπει να στο απαντήσω Αλέξανδρε; Πιστεύεις πως είναι σωστό, αυτήν εδώ την στιγμη να απαντήσω κάτι τέτοιο; Πές μου, που θα βοηθήσει;"
Η αντίδρασή του άργησε αλλά ήρθε. Και όταν ήρθε ήταν έντονη:
"...όταν περπατάς το τέλος, ρίχνεις μια γρήγορη ματιά στην αρχή..."
"Πάντα ήξερες να μου λες αυτό που θέλω να ακούσω... Συμφωνώ λοιπόν και θα απαντήσω στην ερώτησή σου..."
...Fade out...
Enjoy.
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment