Σας έχει τύχει ποτέ, να γνωρίζετε (καλά) έναν άνθρωπο, μεγαλύτερο σε ηλικία από εσάς και μέσα από τον διάλογο και την ανταλλαγή απόψεων, να βλέπετε δικά σας χαρακτηριστικά, όμως πιο μεστά, πιο τσιμεντένια και δυνατά?
Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν, μου έχει τύχει να γνωρίσω καλύτερα έναν άνθρωπο και χωρίς καμία υπερβολή, να βλέπω μια πιο μεγάλη έκδοση του εαυτού μου. Να βλέπω συμπεριφορές δικές μου, εξελιγμένες. Τελειοποιημένες μπορώ να πω και λίγο πιο έντονες.
Αυτό, μπορώ εύκολα να παραδεχθώ, πως με στεναχωρεί. Γιατί ο άνθρωπος που έχω απέναντι μου, δεν μου μιλάει απλά... Μου δείχνει, χωρίς να το θέλει, τι άνθρωπος ΔΕΝ πρέπει να γίνω. Τι άνθρωπος ΔΕΝ πρέπει να "καταντήσω"...
Γιατί όσο και να σας φανεί περίεργο, αυτός ο άνθρωπος που έχω απέναντι μου, δεν μου αρέσει.
Η εξέλιξη λοιπόν, του εαυτού μου, δεν μου αρέσει...
Και αυτό είναι το ΛΙΓΟΤΕΡΟ τρομακτικό...
-Lcfr.
Τις τελευταίες ημέρες λοιπόν, μου έχει τύχει να γνωρίσω καλύτερα έναν άνθρωπο και χωρίς καμία υπερβολή, να βλέπω μια πιο μεγάλη έκδοση του εαυτού μου. Να βλέπω συμπεριφορές δικές μου, εξελιγμένες. Τελειοποιημένες μπορώ να πω και λίγο πιο έντονες.
Αυτό, μπορώ εύκολα να παραδεχθώ, πως με στεναχωρεί. Γιατί ο άνθρωπος που έχω απέναντι μου, δεν μου μιλάει απλά... Μου δείχνει, χωρίς να το θέλει, τι άνθρωπος ΔΕΝ πρέπει να γίνω. Τι άνθρωπος ΔΕΝ πρέπει να "καταντήσω"...
Γιατί όσο και να σας φανεί περίεργο, αυτός ο άνθρωπος που έχω απέναντι μου, δεν μου αρέσει.
Η εξέλιξη λοιπόν, του εαυτού μου, δεν μου αρέσει...
Και αυτό είναι το ΛΙΓΟΤΕΡΟ τρομακτικό...
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment