Demons

Ανάμεσα στα γάλατα, τα μπιμπερό (βλέπε προηγούμενο άρθρο) και στο ότι η δεσποινίδα, έκανε την φυσική της ανάγκη πάνω μου πριν ακριβώς μια ώρα όταν την τάιζα, μπορώ να πω πως σας σκεφτόμουν τόσο πολύ, που κυριολεκτικά σας γράφω αμέσως μετά το μπάνιο.

(τι να κάνουμε, αφού σας έχω μεγάλο έρωτα που ακόμα δεν τον έχω ερμηνεύσει) 

Κυριακή λοιπόν και το σημερινό τραγούδι το έχω στο μυαλό μου από την Τρίτη. Την ημέρα δηλαδή που το έμαθα και εγώ.

Αν και μικρό σε διάρκεια, το "Demons" από τους Imagine Dragons, είναι μια μουσική όαση στις μπούρδες που κατά κύριο λόγο ακούει ο μέσος Έλληνας.  Συγγνώμη εάν προσβάλλω μερικούς από εσάς που μπορεί να είστε του ελαφρολαϊκού, αλλά δεν νομίζω πως μπορώ τώρα ή στο μέλλον να χωρέσω σε αυτά τα παπούτσια. Προφανώς δεν θέλω αλλά και δεν μπορώ.
Προσπάθησα? Φυσικά.
Τα κατάφερα? Από ότι φαίνεται όχι...

Λοιπόν, το τραγούδι μιλάει για τους "δαίμονες" που καταχωνιάζουμε σε κάποια σκοτεινή ντουλάπα του μυαλού μας, που και που κοιτάζουμε μέσα για να τους αντικρίσουμε για λίγα μόλις δευτερόλεπτα και αμέσως μετά, ξανακλειδώνουμε γρήγορα για να μην απελευθερωθούν και τα κάνουμε λαμπόγυαλο. Προσωπικά, οι δαίμονές μου, είναι αρκετά μακρυά και σε χιλιομετρική αλλά και πνευματική απόσταση. Όμως, μου γαργαλούν το μυαλό καθημερινά, ξέροντας που έστω υπάρχουν. Και αυτό δείχνει κάτι καλό.

Κάτι τουλάχιστον θετικό.

Οι δαίμονές σου αγαπητέ αναγνώστη, που βρίσκονται? 

Τους κουβαλάς μαζί σου καθημερινά, ή τους κάνεις απλά μια αναζήτηση στο Google και κρύβεσαι πίσω από αυτό, χωρίς να έχεις τα κότσια να τους κοιτάξεις στα μάτια και να πεις τι πραγματικά νιώθεις?

-Lcfr.