Forget You

Σε συνέχεια του χθεσινού άρθρου έχω να προσθέσω τις εξής σκέψεις:

Εάν θέλεις να ξεχάσεις, κάνε ότι περνάει από το χέρι σου. Μαζί είμαι και σου εύχομαι καλή επιτυχία σε αυτήν σου την προσπάθεια. Θα σου πάρει χρόνο, κόπο και θα σου καταναλώσει αρκετή φαιά ουσία για να το καταφέρεις. Ξέρεις... το μυαλό δεν λειτουργεί σαν διακόπτης.

Είμαι σίγουρος όμως, πως γνωρίζεις πολύ καλά, ότι αρκετές φορές κάτι τέτοιο είναι μάταιο.

Γιατί?

Θα σου απαντήσω και το γιατί που σε ταλαιπωρεί.

Σκέφτηκες ποτέ, από μόνος σου, πως ίσως τελικά ο λόγος που δεν μπορείς να ξεχάσεις είναι γιατί...

 

...ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙΣ????

Πάρτο χαμπάρι. Το κάνεις αυτόματα. Ενστικτωδώς.

Είτε γιατί αυτά που έζησες, ήταν τελικά πολύ δυνατά, είτε γιατί πλέον, τίποτα από αυτά που ζεις τώρα, δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό. 

Και έχω ένα νέο για εσένα: 

Τίποτα δεν θα μπορεί να συγκριθεί μαζί του.

ΤΙΠΟΤΑ!

Βλέπεις, τα πράγματα που δεν μπορούμε να ξεχάσουμε, είναι τελικά αυτά που θέλουμε. Και όταν δεν τα έχουμε, μας μασουλάνε το μυαλό με ένα μεγάλο σετ μαχαιροπίρουνου.

Το εάν μπορούμε να τα έχουμε, είναι άλλο θέμα.

Τις περισσότερες φορές, ίσως απλά να πρέπει να το διεκδικήσουμε.

Και που ξέρεις?

Time To Live,

Time To Love.

-Lcfr.