Κάτι σαν αυτό...

Κάτι τέτοια πρωινά θέλω να γράψω πολλά, ενώ έχω στο μυαλό μου ακόμα περισσότερα. Στο τέλος αρκούμε στο να πω μια κουβέντα χωρίς πολλά-πολλά.

Σήμερα τις γραμμές μου θα τις μαζέψω σε ένα και μόνο ερώτημα:

"ποιος είναι ο χαμένος της υπόθεσης σε μια τελειωμένη σχέση? αυτός που μένει empty handed και και κολλημένος, η αυτός που βρήκε ήδη τον/την καινούργιο εραστή;"

Όοοοοχι μην γελάτε...
Η απάντηση δεν είναι τόσο απλή όσο φαντάζει. Δεν είμαι κουτός να ρωτάω κενά και ανούσια πράγματα, μιας και η σωστή απάντηση δεν είναι η προφανής: «φυσικά και ο άνθρωπος που μένει πίσω».

Και εξηγώ.

Αυτός που έχει μείνει πίσω, ξέρει ακριβώς τι θέλει. Είναι μόνος του βέβαια, αλλά ταυτόχρονα είναι κατασταλαγμένος, σωστός και δεν προδίδει αυτά που έχει πει στο παρελθόν. Δεν προδίδει τις αξίες του και κυριότερο ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ τι πραγματικά είναι. Χωρίς «μάσκες» χωρίς υποκρισίες και χωρίς ομιχλώδη γεγονότα. Δεν τρέχει δηλαδή, γρήγορα-γρήγορα στον επόμενο "καταπληκτικό" εραστή.

Κανείς δεν μπορεί να κάνει κάτι και να σταματήσει την ζωή από το να προχωράει με αμείλικτους ρυθμούς. Καλό είναι όμως, να κρατάμε μερικά πράγματα καλά φυλαγμένα. Όπως οι αξίες και τα συναισθήματα. Κανείς δεν έχει πει ότι ο άνθρωπος έχει διακόπτη μέσα του και αναβοσβήνει το πως νιώθει. Εκτός και εάν από την αρχή δεν ένιωθε. Δηλαδή κάποιος έλεγε ψέματα. Κάποιος δεν ήταν ειλικρινής και η ηθοποιία έδωσε και πήρε.

Και η λύση random sex δεν είναι ποτέ η σωστή. Άσχετα με το τι λέμε καθημερινά. Έτσι Αλλοτριωμένη; Το να «του δίνεις να καταλάβει» με όποιο άνθρωπο σου κάτσει, πρώτον σε αναλώνει και δεύτερον σε κάνει να νιώθεις ακόμα χειρότερα αφού φυσικά έχεις κάνει ότι έχεις κάνει. Όπως καταλάβατε πότε δεν υπήρξα φίλος του «δανεικού σπέρματος»

(για όσους δεν ξέρουν τον όρο Δανεικό σπέρμα ορίστε μία πρόταση που θα σας το δώσει να το καταλάβετε: «το δίνω τώρα σε εσένα, μιας και δεν μπορώ να το δώσω εκεί που θέλω»)

Επειδή λοιπόν από ότι καταλαβαίνω, πλέον υπάρχουν άνθρωποι που διαβάζουν τι γράφω και δεν κοιτάζουν μόνο τις αστείες φωτογραφίες, θέλω να σκεφτείτε καλά αυτά που έγραψα.

Δεν τα γράφω τυχαία.

Τάδε Έφη Lcfr @ 7:12
The Dead astronaut in your space.

Ps. Τι είπα στην αρχή; Χωρις πολλά λόγια;
Μαλλον ξεχάστηκα...