My Own Prison

Όποια ή όποιος δεν έχει περάσει τις "κλειστές" του, να σηκώσει το χέρι και αμέσως μετά να με πλησιάσει να του δώσω ένα μπλουζάκι που να λέει:
"ΕΙΜΑΙ ΨΕΥΤΗΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ"

Αρκετές φορές στο παρελθόν λοιπόν έχω επιλέξει να κάτσω μέσα, ενώ είχα την επιλογή να βγω και να "διασκεδάσω". Επέλεξα κάτι τέτοιο γιατί δεν είχα όρεξη, αλλά και γιατί δεν θα ήμουν καλή παρέα για τους γύρω μου.

Αυτό οφείλεται:

• Στην έλλειψη διάθεσης.
• Στα άσχημα γεγονότα που έχουν περάσει από πάνω σου.
• Στο ότι έχεις βουτήξει για τα καλά στις σκέψεις σου και νιώθεις πως πνίγεσαι.
• (ή επειδή γράφεις μανιωδώς την Isabella)

Όποιος βλέπει την αμερικάνικη σειρά "How I met Your Mother" θα θυμάται την επική ατάκα του Barney στην πρώτη Season:

"When I'm sad, I stop being sad and be awesome instead".
(μετάφραση: «Όταν είμαι στεναχωρημένος, σταματάω να είμαι στεναχωρημένος και είμαι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ»)

Και προσθέτω με την σειρά μου.

Σίγουρα, η άποψη «βγες έξω και ξέχνα τα προβλήματα σου, ένα την φορά» ακούγεται δελεαστική και ιδιαίτερα εύκολη στην πράξη. (τονίζω: ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ)

Μερικές φορές όμως, οι "φυλακές" που βάζουμε τους εαυτούς μας μέσα, είναι για το δικό μας καλό.

Ίσως γιατί ξέρουμε τι είμαστε εκείνη την στιγμή και το τελευταίο πράγμα που θα θέλαμε είναι να εξαπατήσουμε τους γύρω μας, φορώντας ένα χαμόγελο που δεν είναι τίποτα άλλο από μια αποκριάτικη μάσκα.

Και σας ρωτώ:

Ποιός από εσάς, θέλει ψεύτες και μασκαράδες στην ζωή του?

-Lcfr.