Thursday, March 1, 2012

Cheat Part1

Πριν κάποιες ημέρες, έγραψα για την ζήλεια που έχω νιώσει στο παρελθόν.
Σήμερα λέω να το πάω λίγο παραπέρα το θέμα.
Στο κέρατο.
Που είναι άλλωστε, το κύριο άγχος του ζηλιάρη.
(επειδή όμως, δεν γίνεται γράψω ότι έχω μέσα μου για αυτό το θέμα, σε ένα μόνο άρθρο, θα το σπάσω σε δύο. Με την συνέχεια να στολίζει το Hephasto ή την Παρασκευή ή κάποια άλλη ημέρα)

Θεωρώ λοιπόν, πως όλοι πρέπει να γνωρίζετε τι γίνεται εκεί έξω, όσων αφορά το κέρατο.
Χαμός. Κυριολεκτικός χαμός, που σε κάνει να αναρωτιέσαι:

"τι διάολο; όλοι παίρνονται με όλους;"

Έχω υπάρξει κερατάς, τουλάχιστον μια φορά (που να ξέρω) και θεωρώ πως ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει.
Κι ας έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε. Και δεν νομίζω να το ξεπεράσω ποτέ.

Αυτό το πράγμα ΘΑ σε αλλάξει.
ΘΑ σε ξυπνήσει, ΘΑ σε αγριέψει, ΘΑ σε ξεσηκώσει, ΘΑ σε αλλοιώσει, ΘΑ σε χαλάσει και στην τελική, ΘΑ σε ξαναγεννήσει έναν εντελώς διαφορετικό άνθρωπο.

Και όλα να ξεκινούν πάλι από το μηδέν.
Όλα τα συναισθήματα γίνονται φλάτ και θα πρέπει να τα ξαναδείς από άλλη σκοπιά.
Από άλλη προοπτική.
Η οποία θα είναι πιο απόμακρη, πιο σκληρή και σίγουρα πιο δύσπιστη.
(τα γνωστά θέματα εμπιστοσύνης που ταλαιπωρούν τον περισσότερο κόσμο γύρω μας)

Ποιος φταίει για αυτό;
  • Ο άνθρωπος που στο κέρασε;
  • Ο εαυτός σου που το προκάλεσες;
  • Η κατάσταση που επικρατούσε;

Συνεχίζεται...

-Lcfr.

1 comment:

Anonymous said...

Η ζήλια είναι απόλυτα ανθρώπινο συναίσθημά, ο άνθρωπος θέλοντας και μη ρέπει προς αυτή…
Όταν υφίσταται ένας δεσμός μεταξύ δυο ανθρώπων και ο ένας στρέφεται προς τρίτο πρόσωπο δυο τινά μπορεί να συμβαίνουν, ή ο / η σύντροφος τον /την αφήνει ακάλυπτο σε κάποια σημεία της σχέσης τους, ή φταίει ο Έρωτας που τι να πει κανείς για αυτόν… είναι ανίκητος.
Στην μεν πρώτη περίπτωση φταίει ο σύντροφος…, στην δε δεύτερη δεν φταίει κανείς… πέρα από τον Έρωτα, το θέμα κάπου απλώνει τόσο που γένεται ποταμός, δεν έχει γυρισμό, απλά η φυγόκεντρος του Έρωτα θα διαλύσει τα πάντα και θα παρασύρει τα κορμιά στην δύνη του…
Έρωτας είναι το αίμα που φεύγει από την μια πλευρά της καρδιάς και επιστρέφει στο άλλο μισό της, για αυτό γεννήθηκε η καρδιά αυτή για να μας ταξιδεύει…