Friday, May 4, 2012

Borrowed life

Δεν υπάρχει λόγος να κρυφτώ...
(μιας και το πέπλο που μου προσφέρει το ψευδώνυμο. λειτουργεί ακόμα)

Θα παραδεχθώ ανοιχτά μπροστά σας, πως όταν ανακαλώ μνήμες, συνειδητοποιώ πως έχω ζήσει ξένες ζωές. Έβρισκα τον τρόπο (εύκολα ή δύσκολα ανάλογα με την περίπτωση) και τρύπωνα στην ζωή του άλλου, άρπαζα τα ηνία και την καθοδηγούσα.

Ή μάλλον ΝΟΜΙΖΑ πως την καθοδηγούσα.

Στην πραγματικότητα τα ηνία δεν τα κρατούσα εγώ, αλλά ατύπως με κρατούσαν δέσμιο και εγκλωβισμένο, ξεγελώντας με στο να νομίζω πως έχω το πάνω χέρι.
Ο κουτός...

...πόσο κουτός έχω υπάρξει...
(όχι πως μετανιώνω φυσικά, μιας και λάθη είμαστε, ανθρώπους κάνουμε)

Η ζωή, τελικά, δεν είναι τίποτα άλλο από συγκεκριμένος χρόνος ανάμεσα στην αρχή και το τέλος.

Με αυτήν την πρόταση κάτω από την μασχάλη μας, οφείλουμε να κάνουμε τον χρόνο ανάμεσα σε αυτά τα δυο σημεία τον ιδανικό. Τον καλύτερο για εμάς και τους γύρω μας. (έστω, των ατόμων που επιλέγουμε)

Ο χρόνος ανάμεσα στην γέννηση και στον θάνατό σου, είναι δικός σου και ΜΟΝΟ δικός σου.
Εκμεταλλεύσου τον!
Μην τολμήσεις και επιλέξεις τον ρόλο του κομπάρσου στην ζωή κάποιου αλλού, ενώ σου έχει δοθεί απλόχερα ο ρόλος του πρωταγωνιστή στην δική σου.

Μην τολμήσεις!
Σε ξορκίζω!

-Lcfr.

No comments: