Monday, May 7, 2012

Womb Silence

Όταν πιάνεις τον εαυτό σου να έχει βαρεθεί, να έχει κουραστεί, ή έστω να μην έχει πλέον την υπομονή να αντέξει μια κατάσταση που του προσφέρει περισσότερα αρνητικά από ότι θετικά, προτείνω να κανείς αυτό που κάνω εγώ σε ανάλογες περιπτώσεις.

Σκέφτομαι την ησυχία που επικρατούσε, όταν ήμουν στην κοιλιά της μητέρας μου.
Την ηρεμία και την γαλήνη που ένιωθα τότε, χωρίς να σκεφτομαι ούτε για μια στιγμή το τι μπορεί να συμβαίνει "έξω". στην πραγματική ζωή...

Αυτό, είμαι σίγουρος, πως πρέπει να είναι ένα καταπληκτικό συναίσθημα.
Σπάνιο.

Επειδή αυτό το συναίσθημα δεν θα το θυμηθώ ποτέ, προσπαθώ να το μιμηθώ γεμίζοντας την μπανιέρα με νερό, καλύπτοντας όλο μου το σώμα, μπλοκάροντας αυτόματα κάθε εξωτερικό θόρυβο που μπορεί να μου αποσπάσει την προσοχή.

Αυτή εκεί την γαλήνη, επιδιώκω να έχω μέσα μου, όταν ξημερώνει η ημέρα...

Και είμαι τόσο θρασύς, που την αποζητώ και για την μεθαυριανή και την αμέσως επόμενη και την επόμενη και την επόμενη...

-Lcfr.

1 comment:

Anonymous said...

πόσο σε θαυμάζω για αυτο που καταφέρνεις!
και πόσο ανάγκη το έχω κι εγω!
δύσκολες καταστάσεις που προσπαθώ να τις φέρω εις πέρας και καταφερνω ακριβώς το αντίθετο,αρνιτηκες και μπερδεμενεσ σκεψεις ,ξεσπασματα και μια εσωτερική αναστάτωση με έχουν εξαντλήσει!με έχω χάσει και το χειρότερο
πληρώνω τους ανθρώπους που αγαπώ!
λοιπόν Lcfr θα το δοκιμάσω κι αν δεν πετύχει θα φταις εσυ...!!!!