Υπάρχουν περίοδοι στην ζωή μου, που περνάω λίγο αδιάφορα.
Ούτε κρύο, αλλά σίγουρα ούτε και ζέστη.
Αυτές τις περιόδους, συνηθίζω να της αποκαλώ «ΛΕΥΚΕΣ», μιας και δεν μου προσφέρουν απολύτως τίποτα. Ούτε αναμνήσεις, ούτε έντονες στιγμές, ούτε παθιασμένα δευτερόλεπτα εκεί που δεν τα περιμένεις. Από την μια, λες πως είναι καλό να υπάρχουν και αυτά τα ήρεμα εικοσιτετράωρα στην (κατά τα άλλα) ταραγμένη ζωή που έχεις επιλέξεις να ζείς, αλλά από την άλλη, το άσχημο της υπόθεσης είναι πως φλερτάρεις με το «βόλεμα» και να ξεχάσεις να διεκδικήσεις αυτό που θα σε κάνει να ανεβάζεις σφυγμούς και να βλέπεις χρώματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Προσπαθείς (όσο μπορείς) να κρατήσεις μια μικρή ισορροπία και όπου σε βγάλει.
Η προσοχή όμως πρέπει να υπάρχει, μιας και ο βούρκος που σε καθηλώνει, καραδοκεί.
Και εάν τον αφήσεις να σε ακουμπήσει έστω για λίγο, μπορεί να σε κρατήσει για καιρό.
Ίσως και για χρόνια.
Ίσως και για ολόκληρη την ζωή σου...
"Είναι η ρουτίνα και η αδράνεια εχθροί μου..." που λέει και το τραγούδι...
-Lcfr.
Ούτε κρύο, αλλά σίγουρα ούτε και ζέστη.
Αυτές τις περιόδους, συνηθίζω να της αποκαλώ «ΛΕΥΚΕΣ», μιας και δεν μου προσφέρουν απολύτως τίποτα. Ούτε αναμνήσεις, ούτε έντονες στιγμές, ούτε παθιασμένα δευτερόλεπτα εκεί που δεν τα περιμένεις. Από την μια, λες πως είναι καλό να υπάρχουν και αυτά τα ήρεμα εικοσιτετράωρα στην (κατά τα άλλα) ταραγμένη ζωή που έχεις επιλέξεις να ζείς, αλλά από την άλλη, το άσχημο της υπόθεσης είναι πως φλερτάρεις με το «βόλεμα» και να ξεχάσεις να διεκδικήσεις αυτό που θα σε κάνει να ανεβάζεις σφυγμούς και να βλέπεις χρώματα εκεί που δεν υπάρχουν.
Προσπαθείς (όσο μπορείς) να κρατήσεις μια μικρή ισορροπία και όπου σε βγάλει.
Η προσοχή όμως πρέπει να υπάρχει, μιας και ο βούρκος που σε καθηλώνει, καραδοκεί.
Και εάν τον αφήσεις να σε ακουμπήσει έστω για λίγο, μπορεί να σε κρατήσει για καιρό.
Ίσως και για χρόνια.
Ίσως και για ολόκληρη την ζωή σου...
"Είναι η ρουτίνα και η αδράνεια εχθροί μου..." που λέει και το τραγούδι...
-Lcfr.
No comments:
Post a Comment