Accident

Φαντάζομαι θα έχετε δει άπειρες ταινίες και θα έχετε διαβάσει πολλά βιβλία που να αναφέρονται στην στιγμή που κάποιος πρωταγωνιστής είδε την ζωή να περνά μπροστά από τα ματιά του. (έχει πλέον καταντήσει αηδία αυτή η ατάκα)

Η χθεσινή ημέρα στο γραφείο, μου επιφύλασσε μια πληροφορία που κυριολεκτικά με τάραξε. Δεν ήταν εργασιακής φύσεως, αλλά ήταν τόσο έντονη, που με έκανε να νιώθω ένα μόνιμο μούδιασμα στα πόδια και στα χέρια μου.

Όσο για το μυαλό; Διαρκώς στον κόσμο του, καλά βουτηγμένο στον γκρι ωκεανό των σκέψεων. Οι κινήσεις μου ήταν πρακτικά μηχανικές και αυτόματες. Ακόμα και η επίσκεψή μου στο γυμναστήριο, ήταν κάτι που δεν το "κατάλαβα". Σαν να μην πήγα.

Τελειώνοντας λοιπόν την γυμναστική, ξεκίνησα το περπάτημα προς το σπίτι, μια απόσταση που δεν είναι και καμία τεράστια. Η μουσική, χεράκι-χεράκι με τις σκέψεις μου με συνόδευαν χωρίς αντιρρήσεις. Προφανώς αυτός ο συνδυασμός δεν ήταν και τόσο λειτουργικός, μιας και ξαφνικά εκεί που πήγαινα, σήκωσα τα ματιά και αντίκρισα ένα αυτοκίνητο, να πατάει απότομα φρένο και να σταματάει λίγο πριν με χτυπήσει.

Δεν πήρα χαμπάρι!
Αλήθεια σας το λέω. Εάν δεν ήταν καλός ο οδηγός, αυτήν την στιγμή ίσως δεν είχα πόδια ή δεν ξέρω και εγώ τι άλλο χειρότερο μπορούσα να είχα πάθει.

Απαράδεκτο!!
Το ξέρω.

Ήταν ένας συνδυασμός διαφόρων πραγμάτων και ελπίζω να μην ξανασυμβεί.

...το εύχομαι δηλαδή, εάν θέλω να ξημερώσω κι άλλες ημέρες...

Καλό σαββατοκύριακο αδέρφια μου.
Να κοιτάξετε να περάσετε καλά...

-Lcfr.
ΥΓ. Βλέπετε, τελικά, πόσο μπορεί να σε επηρεάσει μια ξώφαλτση πληροφορία, που ίσως την επιδίωξες?