Friday Post

Παρασκευή σήμερα.
Έχω αποθηκευμένα αρκετά άρθρα που μπορώ να ανεβάσω (μιας και τις τελευταίες ημέρες γράφω ΣΥΝΕΧΕΙΑ), αλλά αποφάσισα να κλείσω την εβδομάδα, με μια απορία.

Στο κέντρο της Αθήνας, πριν κάποιες ημέρες, είδα σε έναν τοίχο να γράφει:

"η ζωή είναι ένα αστείο..."

Σωστά, αγαπητέ φίλε που βεβήλωσες τον τοίχο/περιουσία κάποιου συνανθρώπου σου.
Η ζωή όντως πρέπει να αντιμετωπίζετε σαν ένα μεγάλο σε διάρκεια αστείο.

Βέβαια ένα αστείο για να είναι καλό και να "βγάζει" γέλιο, θα πρέπει:

• Nα το λέει κάποιος που «το 'χει».
• Nα είναι έξυπνο και φυσικά...
• Nα είναι σύντομο σε διάρκεια.

Η απορία μου είναι η εξής:

Αφού η πουτάνα η ζωή είναι ένα μεγάλο αστείο, γιατί εγώ δεν γελάω συνέχεια, σαν καθυστεριμένος;
...heh...

Καλό Σαββατοκύριακο αδέρφια.
Ίσως μέσα στο ΣΚ να ανεβάσω κανένα από τα αποθηκευμένα αρθράκια και ΙΣΩΣ την Κυριακή να κάνω το ξεχασμένο, αλλά κλασσικό μουσικό post, με κάποιο τραγούδι που βασανίζει το είναι μου τις ημέρες αυτές...

Να με σκέφτεσαι γιατί εγώ δεν θα το κάνω. (ή τουλάχιστον έτσι λέω...)

Αν σας αρέσει!

-Lcfr.