Τελικά ο περισσότερος κόσμος, είναι ιδιαίτερα εγωιστής. Τα θέλει όλα δικά του και δεν μπορεί με τίποτα να ικανοποιήσει την όποια δίψα του.
Όταν γράφω ότι οι περισσότεροι γύρω μας είναι έτσι (χωρίς να βγάζω την ουρά μου απ' έξω), δεν ξεχνώ ότι υπάρχουν και οι άνθρωποι που, απλά ψάχνουν το perfect, μικρό κομματάκι που θα συμπληρώσει το παζλ της ζωής τους. Το παζλ που χρόνια τώρα προσπαθούν, με μικρή η μεγάλη προσπάθεια να συμπληρώσουν...
..αλλά μάταια...
Αυτοί που, για κάποιον μυστήριο αλλά ιντριγκαδόρικο λόγο, έχουν στην διάθεσή τους για αυτήν την περιβόητη "θέση" πολλά κομμάτια, μα κανένα δεν ταιριάζει. Όσο και να προσπαθούν δεν έχουν αυτό που έλεγε και ο Jim Carrey στην ταινία Ace Ventura: "Like a Glove".
Το να βρεις τέτοια "κομμάτια", είναι ιδιαίτερα δύσκολο.
Δεν λέω.
Αυτό που θα πω όμως είναι το εξής και παρακαλώ για την προσοχή σας:
Εάν βρείτε αυτό το perfect κομμάτι, σας ΕΚΛΙΠΑΡΩ από την τελευταία ίντσα της μαύρης μου καρδιάς, να το διεκδικήσετε! Να κάνετε ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ περνάει από το χέρι σας, για να το φέρετε στο δικό σας παζλ. Δείτε το σαν ιερό χρέος που έχετε απέναντι στον εαυτό σας.
Απέναντι στις ημέρες που περιμένουν να ξημερώσουν.
Απέναντι στο ίδιο το κομμάτι, που ίσως θέλει και αυτό, κάτι καλύτερο.
Απέναντι στο τι μπορεί να γίνει, εάν κάποιος κάνει το πρώτο βήμα, έτσι ώστε ο άλλος ΝΑ (ή ΘΑ) κάνει το επόμενο...
Άλλωστε έχουμε ξαναπεί εδώ, πως η ζωή είναι δρόμος.
Τα "θέλω" μας, τα κρατάμε καλά φυλαγμένα στο backpack που κρατάμε στην πλάτη μας, όταν ξεκινάμε το ταξίδι μας πάνω του.
Τα "δεν θέλω" μας, διακριτικά τα αφήνουμε πίσω, με ο,τι κι αν αυτό συνεπάγεται...
Τα σέβη μου, αδέρφια.
-Lcfr.
1 comment:
arkei na kserei ti thelei kaneis... (NeNa)
Post a Comment