Η σημερινή ημέρα, είχε στα σωθικά της, μια μεγάλη δόση deja-vu...
Σκηνικά, αισθήσεις, διαισθήσεις, αρώματα, κινήσεις, διάλογοι, αντίλογοι και φυσικά αυτό το όμορφο αλλά περίεργο, γαργάλημα που νιώθεις, την στιγμή που διερωτάσαι:
"τι διάολο συμβαίνει και η ζωή μου, φαντάζει σαν επανάληψη επεισοδίου των Δύο Ξένων;"
Για να πω την αλήθεια μου, δεν ξέρω πως είναι σωστό να αντιμετωπίζεις τέτοιου είδους καταστάσεις. Συνηθίζω να ανεβαίνω στην σανίδα του deja-vu και ότι γίνει-έγινε, χωρίς να το σκέφτομαι ιδιαίτερα.
ΟΜΩΣ! (δεν θα απασχολούσα τα δαχτυλάκια μου και τα ματάκια σας με αυτό το άρθρο, εάν δεν υπήρχε ένα μεγάλο ΟΜΩΣ.. σωστά;)
Όταν λοιπόν αυτά που ζεις σήμερα, σου θυμίζουν μια συγκεκριμένη ημέρα κατά την διάρκεια της οποίας, είχες κάνει ένα μεγάλο (τονίζω ΜΕΓΑΛΟ) λάθος γύρω στις 21:00 και η ώρα είναι 17:50 τι κάνεις; Προχωράς και το κανείς, ή φοράς τα καλά σου και σφυρίζεις αδιάφορα;
Γίνεται να θέλεις όσο τίποτα στον κόσμο, να κανείς δεύτερη φορά το ίδιο λάθος;
Γίνεται να πιστεύεις πως εάν ξαναδοκιμάσεις, ίσως, (λέω ίσως) να έχει διαφορετική κατάληξη και να σταματήσεις να το θεωρείς πλέον λάθος?
Γίνεται το "λάθος" του κοντινού παρελθόντος, να γίνει το "σωστό" του σήμερα? Μάλλον "το σωστό του ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ, μέχρι να λιώσουν οι σόλες του παπουτσιών σου"...
Γίνεται?
Σας ρωτάω ρε!
ΓΙΝΕΤΑΙ???
Γίνεται να παρατηρείς γύρω σου, ότι η ΙΔΙΑ Η ΗΜΕΡΑ σε οδηγεί με αργά και σταθερά βήματα προς τα εκεί?
Λες και δεν είσαι τίποτα άλλο από ένα ρομποτάκι μπαταρίας και ακολουθείς εντολές...
Λες και είσαι ρομποτάκι ρε...
...που το μόνο που ξέρει, είναι τα θέλω του.
-Lcfr.
12 comments:
Αν και τα ερωτηματα σου πιθανον ειναι ρητορικης φυσεως με ετρωγαν τα δαχτυλακια μου να το σχολιασω..Οταν σκεφτεσαι να επαναλαβεις κατι,που στο ομορφο παρελθον σου εσυ ο ιδιος(εννοωντας τον καθενα μας) το καταχωρησες στο αρχειο με τα "λαθη"τοτε πολυ απλα την πρωτη φορα δεν πηρες το μαθημα σου,δεν επιασες το ηθικον διδαγμα κτλ Γιατι ο,τι ερχεται δεν ειναι τυχαιο,εχει τον λογο του.Και θα ερχεται ξανα κ ξανα δινοντας σου την ευκαιρια να λυσεις την εξισωση.Τωρα αν δεν θες ή δεν εισαι ετοιμος μπορεις να παιζεις κρυφτουλη με τον εαυτο σου ποοολυ καιρο...Δεν ξερω αν σου ταιριαζει η λογικη μου αλλα...xmmm can't blame one for trying :) σωστα?
C.
Σωστά σωστά.
Συμφωνώ με αυτό που λες, όμως κρίνεις από το αποτέλεσμα και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ βάζεις τον άχαρο τίτλο: "ΛΑΘΟΣ"
Εκεί ακριβώς, πιστεύω πως είναι το ζουμί του άρθρου.
Εάν υπό διαφορετικές συνθήκες, το κάθε "ΛΑΘΟΣ" μπορεί να έχει καλύτερη εξέλιξη...
Καλύτερη και ομορφότερη από την προηγούμενη.
-L.
ακριβως!γι'αυτο και τα συμπαθητικα εισαγωγικα στα "λαθη" γιατι ,για εμενα τουλαχιστον δεν υπαρχουν λαθη.Τι στιγμη που κατι στο μυαλο μας απο θεωρια γινεται πραξη ξεκαθαρα το εχουμε επιλεξει!το γουσταραμε και το καναμε!και πολυ καλα καναμε!Το point ειναι να μαθαινουμε καθε φορα και απο κατι(μικρο ή μεγαλο )για εμας και να απολαβανουμε every step of the way...
(και ολο αυτο γιατι εχω βαρεθει την μοιρολατρια γυρω μας και γουσταρω τετοιου ειδους deja vu)
C.
Μοιρολατρία...
Μεγάλη κουβέντα...
Και όντως, η θεωρία είναι κοντά στην πράξη ξεκάθαρα...
Και η ώρα (εδώ στο Ελλάδα, βαριέμαι να ψάξω την διαφορά της ώρα με την Ιταλία) είναι 20:49...
-L.
τοτε να σε βοηθησω...στην ιταλια ειναι 19.51
Αλλα θα επρεπε να μου πει κατι αυτο???
C.
...ξαναδιάβασε το άρθρο :)
-L.
Πιστεψε με ,πως (ξανα)διαβαζω τα αρθρα σου παντα με προσοχη αλλα χωρις να θελω να σε απογοητευσω,δεν με βοηθας...θα το εκτιμουσα βεβαια εκ βαθεως αν το εκανες!
C.
γράφω πως το μεγάλο λάθος το είχα κάνει στις 21:00
Η ιστορία "ίσως" ζει και αυτή με την σειρά της, ένα deja-vu.
-L.
κοιτα που εγω πηγα να σχολιασω ενα αρθρο σου και μ΄έχεις βαλει σε περιεργα μονοπατια...οκ λοιπον
Ξεκαθαρο! Συνεβη στις 21.00 αλλα γιατι να ηταν λαθος?(εφοσον εσυ καταριπτεις τα "λαθη" )
C.
Για να μην μεινω ενα αιρουμενο ερωτηματικο(δε μου ταιριαζει) ανακαλω ! Αλλη φορα θα προσεχω να αποφευγω το after 21.oo(ειμαι και 1ωρα πριν) και τους γριφους :)!και παω για ποτακι!το ιδιο επιθυμω και δι υμας!
C.
deja vu ή deja vecu? διαλεξε!
Όταν μία ημέρα φαντάζει ίδια με κάποια περασμένη,κάνεις τα ΙΔΙΑ λάθη που έκανες, τις ίδιες ώρες.
Και όχι. Deja vecu ΑΚΟΜΑ δεν έχω ζήσει.
-L.
Post a Comment