Hitler Manifesto

Από μια κουβέντα που είχα εχθές το βράδυ με το προσφιλές σε εμένα πρόσωπο, με την κωδική ονομασία "e-Mak" κράτησα (μεταξύ άλλων) μια φανταστική έκφραση που, πολύ απλά το μυαλό μου δεν είναι τόσο μεγάλο και τρανό να την σκεφτεί. (ντροπή μου)

Μου είπε λοιπόν το εξής: "...η λέξη "Πρέπει" παλιότερα σήμαινε αρμόζει/ταιριάζει. Σήμερα δυστυχώς και με κάποιον περίεργο τρόπο, για την ίδια ακριβώς λέξη τις ημέρες αυτές, επικρατεί ένας ιδιαίτερα χιτλερικός χαρακτήρας" (καλά-καλα, μπορεί να άλλαξα την πρόταση που μου είπε για να είναι πιο φιλική στον γραπτό λόγο)

Έχω αναφερθεί χιλιάδες φορές, με προηγούμενα άρθρα μου και κατ' ιδίαν κουβέντες, στα "πρέπει" και στο πως να τα αντιμετωπίζουμε όταν μας τα προσφέρει απλόχερα η ζωή μας. Επειδή, το τελευταίο διάστημα τα "Πρέπει" είναι αυτά που ορίζουν το μέλλον μου, θέλω να τονίσω πως ότι και να μου λέτε, ότι και να μου γράφετε, αρνούμαι πεισματικά, να σκύψω το κεφάλι στον χουντικό χαρακτηρισμό που του έχετε δώσει. Γιατί εσείς έχετε θεσμοθετήσει αυτόν τον χαρακτηρισμό. Εσείς που, πολύ κακώς ταΐζετε αυτά τα πεινασμένα Πρέπει. Και όσο τα ταΐζετε, τόσο θα πεινάνε για περισσότερο...

Αναρωτήθηκε όμως κανείς, τι θα τα ταΐσετε την ώρα που δεν θα σας έχει μείνει τίποτα απολύτως? Ή μήπως νομίζετε ότι θα έχετε πάντα περίσσια ζωή για φάγωμα? Εύχομαι από καρδιάς να το μάθετε με την καλή και όχι με την ανάποδη. Αν και μεταξύ μας, συνήθως η "ανάποδη" είναι αυτή που κληρώνει σε τέτοιες περιπτώσεις και η self-Φασκελομηχανή αναλαμβάνει δράση...

Αυτό το πράγμα όμως ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΜΟΖΕΙ. Και είμαι σίγουρος ότι δεν αρμόζει και σε πολλούς από εσάς που τυχαίνει να διαβάζεται αυτές εδώ τις γραμμές.

Απλά συμβιβάζεστε.

ΠΟΛΥ κακώς, αλλά δεν θα σας πω εγώ πως θα ζήσετε τις ζωές σας. Απλά μπορώ και έχω το θράσος να σας λέω με τυμπανοκρουσίες και βεγγαλικά, ότι το γρασίδι ΔΕΝ είναι πράσινο από την "από εδώ" όχθη. Σας διαβεβαιώ δεν είναι. Το γρασίδι είναι πράσινο εκεί ακριβώς που το ποτίζεις. Προσέξτε: όχι εκεί που ΠΡΕΠΕΙ, αλλά εκεί που ΘΕΛΕΙΣ να το ποτίζεις.

Επιλέξτε σωστά τα πρέπει και τα θέλω σας, λοιπόν.
Επιλέξτε τα με γνώμονα την ερμηνεία που έχετε στο λεξικό για αυτές τις λέξεις και αναγκάστε με να το δω έτσι.

Προκαλέστε με, να σας αλλάξω την γνώμη. Προκαλέστε με και να είστε σίγουροι πως θα τα καταφέρω.

Σας προκαλώ να με προκαλέσετε.
Προκαλώντας προκαλούμε την πρόκληση.

Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Θα τα καταφέρω. Εάν δεν τα καταφέρω, τότε δεν έχετε κανέναν (ΜΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΜΩΣ) λόγο να διαβάζετε αυτό εδώ τον ιστότοπο.

Και όχι. Δεν είμαι επαναστάτης χωρίς αιτία.
Οι αιτίες μπορεί, πλέον, να τελείωσαν, αρχίζει όμως η ζωή.

Κάτω ο χιτλερισμός του Πρέπει! Ζήτω η ελευθερία του Θέλω!
Ξυπνάτε, ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ

-Lcfr.