Monday, February 14, 2011

Why NOT

Εχθές το απόγευμα με "κατηγόρησε" ένας πολύ καλός μου φίλος για κάτι που εγώ προσωπικά δεν το θεωρώ κακό... Αντιθέτως μάλιστα...

"είσαι παρορμητικός" μου είπε... "και δεν είναι πάντα υπέρ σου"...

Παρορμητικός ε;
Το ξέρω ότι είμαι. Και μάλιστα ξέρω και το γιατί!! (είμαι τέτοιος τύπος...)

Ποιο το νόημα να μην κανείς αυτό που πραγματικά νιώθεις;
Θέλω να πάρω τηλέφωνο ένα άτομο που "δεν πρέπει"; Θα το κάνω γιατί μου ήρθε να το κάνω και δεν πρέπει να συμβιβαστώ με τίποτα λιγότερο από αυτό που θέλω.
Δεν πρέπει να "μπλέξω" σε μια κατάσταση, γιατί είναι πιθανό να ξεμπλέξω πολύ δύσκολα; So what? Δεν θα είμαι ο πρώτος αλλά όχι και ο τελευταίος. Μπορεί να δυσκολευτώ, αλλά θα το παλέψω στο τέλος. Τόσα έχω περάσει.

Την ζωή κάποιος από εκεί πάνω, αποφάσισε να μας την δώσει για συγκεκριμένους λόγους. Εάν δεν ρισκάρεις στην ζωή σου, χάνεις την ουσία και το αλατοπίπερό της. Και στο κάτω-κάτω της γραφής θα σας πω το άλλο.

Ποτέ δεν θα μάθεις που μπορεί να φτάσεις την μπάλα, εάν δεν την πετάξεις με όλη σου την δύναμη.

Εγώ τον τελευταίο καιρό, την έχω πετάξει με ΟΛΗ την δύναμη που μπορεί να έχει το απολλώνιο κορμί μου και τα αποτελέσματα (μέχρι στιγμής) είναι το λιγότερο εκπληκτικά...

Μπορούμε να συμφωνήσουμε ότι ακόμα και αυτό εδώ το άρθρο είναι παρορμητικό με πολλά υπονοούμενα. Όπως επίσης μπορούμε να πούμε ότι πολλοί από εσάς διαφωνείτε κάθετα με αυτά που γράφω. Μπορεί να σας εκνευρίζουν κι όλας.

Είμαι σίγουρος ότι αυτή η αντίδρασή σας, οφείλεται στο ότι γνωρίζετε πως τα πράγματα ΠΡΕΠΕΙ να είναι έτσι όπως τα λέω. (αν και η λέξη "πρέπει" είναι κάτι που αποφεύγω). Τέτοιου είδους συμπεριφορές τις θέλετε ΤΟΣΟ πολύ, αλλά φοβάστε μήπως σας γκρεμίσουν την υπάρχουσα ζωή. Την ήσυχη "λιμνούλα" χωρίς την παραμικρή ανατάραξη υδάτων.

Μου αρέσει που είμαι έτσι, και δεν έχω σκοπό να σταματήσω. Τουλάχιστον όχι ακόμα, μιας και δεν ήμουν έτσι, αλλά έγινα! Ήμουν στο σημείο που είσαστε, και έφτασα σε αυτό που είμαι τώρα.

Ένα μεγάλο και δύσκολο ταξίδι, με πολλά πάνω και πολλά κάτω. Παρόλα αυτά μπορώ και το λέω ακόμα ΤΑΞΙΔΙ.

Ένα από τα πολλά που θα ακολουθήσουν.
Και είμαι σίγουρος ότι τα επόμενα θα είναι καταπληκτικά.

Δεν συμβιβάζομαι και δεν χαρίζομαι σε κανέναν.
Accept that.

Τάδε Έφη Lcfr@7:36

No comments: