Δυστυχώς, η ζωή έχει φτάσει σε ένα σημείο να έχει 365ημέρες τον χρόνο, απόκριες. Μην αναρωτιέστε τι εννοώ. Ο κόσμος πλέον, φοράει επί μονίμου βάσεως, μάσκες και υποδύεται προσωπικότητες, που δεν του αρμόζουν. Αλλιώς είναι στην πραγματικότητα, άλλα πράγματα λαχταρά, αλλιώς νιώθει και φυσικά αλλιώς συμπεριφέρεται.Μήπως είμαι ανελέητα ρομαντικός και πιστεύω ότι οι μάσκες της καθημερινότητας, είναι ίσως η μεγαλύτερη πληγή της κοινωνίας του σήμερα; Μήπως ήρθε η στιγμή να ξυπνήσουμε και να δούμε ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται στις βιτρίνες, αλλά λίιιιγο διαφορετικά; Μήπως είναι καιρός να βγάλουμε τις μάσκες και να διεκδικούμε, συμπεριφερόμαστε, αντιδρούμε, λαχταρούμε, αισθανόμαστε, αντιλαμβανόμαστε και τέλος ποθούμε, όπως ακριβώς μας καθοδηγεί η καρδιά μας και όχι το αυστηρό γράμμα που έχουν θεσμοθετήσει άλλοι;
Λέω μήπως...
Φανταστείτε πόσο μαγικός θα ήταν ο κόσμος, εάν για μια και μόνο ημέρα, όλος ο κόσμος άφηνε στο σπίτι, την μάσκα του επιβάλλουν να φοράει. Για 24ώρες μονάχα ώρες, να κυκλοφορούσε όπως είναι στην πραγματικά. Πόσο λιγότερο υποκριτική θα ήταν η κοινωνία; Πόσο πιο βιώσιμη και οικεία;
Και μην ρωτάτε γιατί...
Όταν ο άνθρωπος σταματά να υποκρίνεται, ακόμα και η ανάσα του, θα φωνάζει την λέξη "ευτυχία" και η μουσική που θα ακούει, θα έχει διαφορετικό, ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΟ χρώμα, για αυτόν και ΣΙΓΟΥΡΑ για τους γύρω του...
Αυτός είναι ο κόσμος που ονειρεύομαι.
Αυτός είναι ο κόσμος που θέλω.
Γεμάτος ανθρώπους που παίρνουν ρίσκα, στεναχωριούνται, απογοητεύονται, αλλά πάνω από όλα, διεκδικούν τα θέλω που έχουν στην τσέπη τους. Όχι αυτά που είναι στις τσέπες των διπλανών τους.
Αυτός είναι λοιπόν. Ένας κόσμος χωρίς μάσκες και υποκρισία. Δυστυχώς δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τίποτα λιγότερο.
Welcome to Lcfr City.
Enjoy your stay WITHOUT a mask. You're not
Batman you know...-Lcfr.
No comments:
Post a Comment