Sunday, February 20, 2011

Insecure


Η ανασφάλεια είναι ένα ύπουλο αλλά σημαντικό συναίσθημα. Πρέπει να πούμε πως είναι ικανό να αλλάξει ολόκληρη την πορεία μιας ζωής. Γιατί σας ρωτάω, φίλες και φίλοι, ποιος θα έκανε ένα βήμα διαφορετικό από τα προηγούμενά του, γνωρίζοντας ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι ιδιαίτερα μετέωρο και αμφίβολο; Όταν είναι τόσο μυστηριώδες και πρωτόγνωρο πως μπορείς να το εμπιστευτείς;
Απαντάω εγώ μην ανησυχείτε: Δεν μπορείς!

ΑΛΛΑ (δεν θα ήταν δικό μου άρθρο εάν δεν υπήρχε το μεγάλο ΑΛΛΑ, σωστά?)

Το γένος των ανθρώπων, από τα αρχαία χρόνια κάνει τέτοιου είδους βήματα. Την μια μικρά και καθημερινά, την άλλη μεγάλα και σημαντικά. Να είστε σίγουροι πως δεν γνώριζαν που και πως θα κατέληγαν. Παρόλα αυτά, τα έκαναν. Πείτε το περιέργεια, πείτε το πλήξη, πείτε το ανάγκη για εξέλιξη, το έκαναν. Διαρκώς. Μερικοί μετάνιωναν, άλλοι μετάνιωναν που δεν το είχαν κάνει νωρίτερα και πάει λέγοντας. Βλέπετε, η ανασφάλεια ΚΑΙ εκεί, είχε απλώσει τα πλοκάμια της, με αποτέλεσμα οι περισσότεροι να έκαναν τα βήματα αυτά με επιφύλαξη. Το πόδι πήγαινε να κάνει την κίνηση φοβισμένα και μαζεμένα... αλλά πήγαινε!

Η ανασφάλεια είναι καλό που υπάρχει και να είστε σίγουροι ότι θα υπάρχει για πάντα. Δείχνει ότι το αίσθημα της αυτοσυντήρησης κυριαρχεί όσα χρόνια και να περάσουν. Μην παρεξηγηθώ... αυτό είναι ιδιαίτερα αισιόδοξο και ευπρόσδεκτο. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να την αποβάλλουμε. Καλύτερα να την αγκαλιάσουμε και να την έχουμε στην τσέπη μας καθημερινά.

Σκοπός μου είναι να σας δείξω ότι τα ανασφαλή βήματα είναι τα ομορφότερα. Είναι αυτά που σου ανεβάζουν τους σφυγμούς της καρδιάς σε τέτοιο σημείο που δεν ξέρεις πως να αντιδράσεις. Αυτά τα βήματα σε κάνουν να νιώθεις πως πετάς. Πως ζεις την ζωή σου, στην πλήρη έκδοσή της και όχι σε δοκιμαστικές προσωρινές περιόδους (γνωστές σαν Demo Versions). Στην τελική, αυτά τα βήματα σε κάνουν να έχεις τον απόλυτο έλεγχο! Να κρατάς όλη την δύναμη του κόσμου (σου) στα χέρια σου. Καιρός είναι να το καταλάβουμε. Μια και καλή.

Τέτοιο συναίσθημα αγαπημένοι μου, δεν μπορεί να το αγοράσει κανένα εξοχικό, καμία βολεμένη ζωή και σίγουρα δεν μπορείς να το ζήσεις εάν δεν νιώσεις και λίγο ανασφαλής!

Λίγο. Για λίγο.

Μέχρι να δεις τι μπορείς να δημιουργήσεις. Μέχρι να μάθεις να χρησιμοποιείς τα φτερά σου που, δυστυχώς, εδώ και καιρό τα έχεις κρατημένα στην ντουλάπα του σπιτιού σου, μαζί με τα καλοκαιρινά ρούχα...

It's a great season for them.
Better take 'em out and start polishing 'em.
You're gonna need them for the rest of your life.

That's the plan.
That's MY plan...

-Lcfr.

2 comments:

Anonymous said...

anasfaleia = xevolema...dyskolh apofash gia pollous....

Lcfr said...

Ο άνθρωπος καταλαβαίνει την ζωή του, στα δύσκολα.

Εκεί και μόνο.

Accept that.

-L.