Trust Issues p2

Είχα γράψει παλιότερα για τα trust issues που έχει η αφεντιά μου (link). Επειδή τις τελευταίες ημέρες καταλαβαίνω ότι πλέον είναι πιθανό να τα έχω στον υπερθετικό βαθμό, λέω να ΞΑΝΑ απασχολήσω τις λέξεις μου, σε αυτό το θέμα. (εάν μου το επιτρέπετε φυσικά)

Σας μιλάω από καρδιάς, το να μην μπορείς να εμπιστευτείς συγκεκριμένους (προσοχή στην λέξη ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ) ανθρώπους γύρω σου, την στιγμή που το λαχταράς όσο τίποτα άλλο, είναι από τις χειρότερες κατάρες που μπορεί να σου τύχουν.

Όχι γιατί δεν περνάς καλά...
Όχι δεν είναι αυτό, μιας και μπορείς να περνάς εξαιρετικά με έναν άνθρωπο που δεν εμπιστεύεσαι. Το δύσκολο και μερικές φορές ακατόρθωτο, είναι να μπορέσεις να δημιουργήσεις κάτι παραπάνω από το απλά "περνάω καλά". Αυτό το κάτι παραπάνω που θα σε κάνει να μεγαλουργήσεις και να χτίσεις συναισθήματα και κόμπους που δύσκολα σπάνε.

Καλά καταλάβατε. Μιλάω για το περιβόητο "Next step" που πολλοί φοβούνται, άλλοι επιδιώκουν και άλλοι δύσκολα καταφέρνουν όσο και να προσπαθούν..

Εάν έχεις φτάσει στο σημείο να θέλεις και να νιώθεις πως δεν μπορείς, τότε έχεις πρόβλημα. Πρόβλημα που εάν δεν σε βοηθήσει ο απέναντι να λύσεις, θα μπει για τα καλά στην κατηγορία: "άλυτα προβλήματα 2011" και αναγκαστικά θα περιμένεις την έκδοση του 2012 για να ψάξεις στις πίσω-πίσω σελίδες, μπας και υπάρχει εκεί η λύση.

Και σας διαβεβαιώ, δύσκολα θα βρεις ανθρώπους που να θέλουν και πάνω από όλα να έχουν το κουράγιο, να σε κάνουν να "ξεκλειδώσεις". Καταλαβαίνω απόλυτα ότι οι περισσότεροι δεν μπλέκουν σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις και ίσως να έκανα και εγώ το ίδιο στην θέση τους. Άλλωστε δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα του κόσμου, να λούζεσαι τα προβλήματα που έχει κληρονομήσει ο άλλος από το παρελθόν του...

Why even bother δηλαδή...

Δυστυχώς, προσωπικά είμαι ο Δήμαρχος της αντίπερα όχθης. Κρατάω τα κλειδιά στην τσέπη μου, αλλά παραμένω κλειδωμένος εδώ και χρόνια τώρα.

And -not so- proud of it.

Κοίταξα στο "Κ" στον χρυσό οδηγό, αλλά δεν βρήκα κάποιον ειδικευόμενο πάνω στο θέμα μου. Τέτοιες κλειδαριές, μάλλον, θέλουν δραστικότερα μέτρα, από αυτά που μπορεί να προσφέρει ένας random κλειδαράς με πολλά 7αρια στο τηλέφωνό του...

Lobotomy anyone?

-Lcfr.
Ps. Ξέρω ότι πολλοί από εσάς, μπορεί να "χαλαστείτε" από αυτά που γράφω σήμερα. Έχω μάθει όμως να μην κρύβομαι και να μην φοβάμαι μήπως με κακο-χαρακτηρίσει ο κόσμος γύρω μου. Τσαλακώνω και εκθέτω τον εαυτό μου μιας και ότι γράφω, το γράφω για να το βγάλω από μέσα μου και όχι μόνο για να έχετε να διαβάζετε κάτι εσείς. Για να μην ξεχνιόμαστε:

"ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτὸν"