Αθήνα, Μάιος 201?
Υπόθεση: Σχέση πάθους και έντασης με έναν πανέμορφο άνθρωπο για μικρό χρονικό διάσημα.
Απόδειξη:
Σπασμωδικές, εντυπωσιακές και πρωτόγνωρες κινήσεις του λεπτού, που χαράζονται στο μυαλό για πάντα.
Αποτέλεσμα:
Έκρηξη ροζ πυροτεχνήματος, ιδιαίτερα μεγάλης εμβέλειας.
Συμπέρασμα:
Τα πυροτεχνήματα όσο εντυπωσιακά και πολύχρωμα είναι, δυστυχώς, μετά από μερικά δευτερόλεπτα εξαφανίζονται και αφήνουν έναν άδειο ουρανό.
-Lcfr.
P.S. True story. Swear to (any) god.
7 comments:
ε οχι κ κενο ουρανο...
κ το ονομα αυτου "ιζαμπελα"...
οι πιστοι σου αναγνωστες παρακολουθουν την πορεια(των αρθρων)σου
π...
Isabella είναι κάτι που το βάφτισα έτσι.
Οι πιστοί αναγνώστες να σκέφτονται και λίγο :)
-L.
φυσικα το βαφτισες εσυ ετσι,αλλα θαρρω πως το ματι μου το ειχε ξαναπαρει τοτε αυτο...η καπως ετσι...
χωρις ερεθισμα δλδ βαφτισες κατι?
οσο για τη σκεψη...εχουμε γεμισει τοσους που δε σκεφτονται εδω που μαλλον εχουμε κολλησει...
:PPP
π...
heh
Μην δίνεις σημασία...
Όλα πάνε όπως πρέπει και η χολή είναι τρόπος να ξεσπάσεις.
Όπως μπορεί κανείς :)
-L.
Ps. Ερέθισμα φυσικά και υπάρχει. ΠΑΝΤΑ υπάρχει όταν δημιουργείς κάτι.
ωστοσο δε θα μας πεις τι βαφτισες?
:PPP
to pouli tou
χαχαχαχαχαχα!!! πετυχημένο!!!
Post a Comment