Trapped

Τον τελευταίο καιρό, έχω γνωρίσει έναν άνθρωπο ο οποίος είναι εμφανώς εγκλωβισμένος μέσα στις σκέψεις του και δυστυχώς τον κυριεύουν τα "ίσως" και τα "μπορεί"...

Ορμώμενος από αυτήν την κατάσταση, νιώθω την ανάγκη, να γράψω τα ακόλουθα. (σας διαβεβαιώ πως δεν είναι αναγνώστης και ο λόγος που γράφω αυτές τις γραμμές είναι γιατί θεωρώ πως, λίγο έως πολύ, όλοι είμαστε κολλημένοι σε κάποιο επίπεδο.)

Μέσα στις διάφορες σημαντικές ή ασήμαντες, μικρές ή μεγάλες, ενδιαφέρουσες ή αδιάφορες, καταστάσεις που παρουσιάζονται στο διάβα σου, μπορείς αν όχι να βρεις τρόπο να "ξεφύγεις" από οτιδήποτε σε κολλάει, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να κοιτάξεις λίγο δεξιά αυτών για δικό σου και μόνο όφελος.

Τα προβλήματα δεν θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας κάνοντας κάτι τέτοιο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι κάνεις από εμάς δεν είναι μάγος. Θεωρώ όμως, ότι όσο κοιτάς τα προβλήματα κατάματα και σε καθημερινή βάση, χωρίς να κάνεις κάτι για αυτό, το μόνο που καταφέρνεις είναι να μην βλέπεις τι γίνεται και τι υπάρχει γύρω σου.

Και το στενάχωρο σε αυτήν την περίπτωση, είναι ότι δεν μπορείς καν να αξιολογήσεις εάν αυτό που σε προσεγγίζει (φιλικά ή ερωτικά) είναι καλό η κακό, μιας και πολύ απλά, δεν σου έχει απομείνει δύναμη να το κοιτάξεις...

Ξέρετε, όταν ένα ποντίκι πιαστεί στην φάκα με το τυρί, σίγουρα στην αρχή θα μοιρολογάει για την τύχη του, αλλά κάποια στιγμή θα σταματήσει μιας και είναι ανούσιο και θα ψάξει τρόπους να απελευθερωθεί!

Ψάξτε και εσείς ανάμεσα στις λέξεις μου.
Υπάρχει μια μικρή πιθανότητα να βρείτε τις απαντήσεις που ενδεχομένως ζητάτε...

Ποιος ξέρεις...

-Lcfr.